Από τις παλαιότερες μελωδίες του χώρου του ρεμπέτικου, η οποία έγινε ευρύτερα γνωστή με τον τίτλο της παρούσας ηχογράφησης.
Εμφανίζεται στη δισκογραφία των 78 και των 33 στροφών, σε οργανικές ή σε φωνητικές εκτελέσεις, με αρκετές παραλλαγές, διαφορετικούς στίχους και τίτλους.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Αριστομένη Καλυβιώτη (βλ. "Η Μανταλένα-Η Αλατσατιανή, Δύο παραδοσιακές σμυρναίικες μελωδίες και η διαδρομή τους στο χώρο του ρεμπέτικου τραγουδιού", περ. "Συλλογές", τεύχ. 107, Νοέμβριος 1992, σελ. 892-896), η πρώτη εμφάνιση της μελωδίας αυτής στη δισκογραφία περιλαμβάνεται στον δίσκο Zonophone X-108022 με τίτλο "Ζεϊμπέκικο".
Η Χάρις Αλεξίου το τραγούδησε ξανά με μεγάλη επιτυχία ("Χάρις Αλεξίου-24 τραγούδια", δίσκος LP Minos MSM 316, Αθήνα 1977) αλλάζοντας τον χασικλίδικο στίχο.
Από τις παλαιότερες μελωδίες του χώρου του ρεμπέτικου, η οποία έγινε ευρύτερα γνωστή με τον τίτλο της παρούσας ηχογράφησης.
Εμφανίζεται στη δισκογραφία των 78 και των 33 στροφών, σε οργανικές ή σε φωνητικές εκτελέσεις, με αρκετές παραλλαγές, διαφορετικούς στίχους και τίτλους.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Αριστομένη Καλυβιώτη (βλ. "Η Μανταλένα-Η Αλατσατιανή, Δύο παραδοσιακές σμυρναίικες μελωδίες και η διαδρομή τους στο χώρο του ρεμπέτικου τραγουδιού", περ. "Συλλογές", τεύχ. 107, Νοέμβριος 1992, σελ. 892-896), η πρώτη εμφάνιση της μελωδίας αυτής στη δισκογραφία περιλαμβάνεται στον δίσκο Zonophone X-108022 με τίτλο "Ζεϊμπέκικο".
Η Χάρις Αλεξίου το τραγούδησε ξανά με μεγάλη επιτυχία ("Χάρις Αλεξίου-24 τραγούδια", δίσκος LP Minos MSM 316, Αθήνα 1977) αλλάζοντας τον χασικλίδικο στίχο.
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ
