Σούστα Σύμης

Αναφέρει σχετικά με τις ηχογραφήσεις του βιολιστή Γιώργου Μακρυγιάννη ο Νίκος Διονυσόπουλος (βλ. ένθετο μουσικής έκδοσης με CD «Γιώργος Μακρυγιάννης ή "Νισύριος"», επιμ. Νίκος Διονυσόπουλος, Μορφωτικός πολιτιστικός εξωραϊστικός σύλλογος Νισύρου, Αθήνα 2011):
«Η άφιξη του Μακρυγιάννη στην Αμερική [24.5.1916] συμπίπτει με την εποχή όπου η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για τις "μουσικές από την πατρίδα", ανάμεσα στα εκατομμύρια μεταναστών, σε συνδυασμό με την ραγδαία εξέλιξη της νεοφανούς τεχνολογίας των δίσκων γραμμοφώνου, οδηγεί τις αμερικανικές δισκογραφικές εταιρείες στην παραγωγή και κυκλοφορία χιλιάδων δίσκων 78 στροφών με ηχογραφήσεις με εθνικές μουσικές από την τοπική μουσική παράδοση των διαφόρων εθνικοτήτων που συρρέουν στις ΗΠΑ. Όσον αφορά το ελληνικό ρεπερτόριο, η τεράστια επιτυχία που είχαν τα 34 τραγούδια που ηχογράφησε (το 1916-1917) η κυρία Κούλα (Αντωνοπούλου) για την Columbia, οδηγεί αμέσως και τις άλλες εταιρείες στην έκδοση ελληνικών τραγουδιών. Παράλληλα αναπτύσσουν ένα δίκτυο ανεύρεσης σημαντικών καλλιτεχνών που έχουν απήχηση στο αντίστοιχο κοινό. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, η εταιρεία δίσκων Victor (ανταγωνιστική της Columbia) εντοπίζει τον Γ. Μακρυγιάννη, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο γίνεται ένας από τους πρώτους Έλληνες μουσικούς που ηχογραφούν, ως σολίστες βιολιστές, οργανικά κομμάτια στην Αμερική. [...]
Οι σκοποί και τα τραγούδια που επιλέγει ο Νισύριος να ηχογραφήσει αποτυπώνουν την πρόθεση να εξυπηρετήσει χονδρικά τους βασικούς άξονες του ελληνικού ρεπερτορίου που ακούγεται εκείνη την εποχή (νησιώτικα, στεριανά, λαϊκά, ελαφρά), απευθυνόμενος ταυτόχρονα στις διαφορετικές τοπικές παραδόσεις των Ελλήνων μεταναστών, οι οποίες συνυπάρχουν στον "ξένο τόπο". Βέβαια, δίνεται έμφαση στο νησιώτικο χώρο και στα μικρασιατικά παράλια, μέρη τα οποία έχει περπατήσει μουσικά και γνωρίζει καλά. Σημειωτέον ότι αυτή η ποικιλία των διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων ήταν και η συνήθης πρακτική στους χώρους διασκέδασης των μεταναστών, όπου η μεγαλύτερη ή μικρότερη ώσμωση μουσικών και θαμώνων δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα».

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Οργανικό
Τραγουδιστές:
Οργανικό
Ορχήστρα-Εκτελεστές:
Τρίο Μακρυγιάννη [βιολί (Μακρυγιάννης Γεώργιος ή Νισύριος), λαούτο (Κατσέτος Βασίλειος), σαντούρι (Κλωστερίδης Γ.)]
Χρονολογία ηχογράφησης:
09/01/1918
Τόπος ηχογράφησης:
Νέα Υόρκη
Χορός / Ρυθμός:
Σούστα
Εκδότης:
Victor
Αριθμός καταλόγου:
VI-72213-Β
Αριθμός μήτρας:
Β 21348
Διάρκεια:
2:49
Θέση τεκμηρίου:
Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Φυσική περιγραφή:
Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
Vi_72213_SoustaSymis
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Σούστα Σύμης", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=4397

Αναφέρει σχετικά με τις ηχογραφήσεις του βιολιστή Γιώργου Μακρυγιάννη ο Νίκος Διονυσόπουλος (βλ. ένθετο μουσικής έκδοσης με CD «Γιώργος Μακρυγιάννης ή "Νισύριος"», επιμ. Νίκος Διονυσόπουλος, Μορφωτικός πολιτιστικός εξωραϊστικός σύλλογος Νισύρου, Αθήνα 2011):
«Η άφιξη του Μακρυγιάννη στην Αμερική [24.5.1916] συμπίπτει με την εποχή όπου η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για τις "μουσικές από την πατρίδα", ανάμεσα στα εκατομμύρια μεταναστών, σε συνδυασμό με την ραγδαία εξέλιξη της νεοφανούς τεχνολογίας των δίσκων γραμμοφώνου, οδηγεί τις αμερικανικές δισκογραφικές εταιρείες στην παραγωγή και κυκλοφορία χιλιάδων δίσκων 78 στροφών με ηχογραφήσεις με εθνικές μουσικές από την τοπική μουσική παράδοση των διαφόρων εθνικοτήτων που συρρέουν στις ΗΠΑ. Όσον αφορά το ελληνικό ρεπερτόριο, η τεράστια επιτυχία που είχαν τα 34 τραγούδια που ηχογράφησε (το 1916-1917) η κυρία Κούλα (Αντωνοπούλου) για την Columbia, οδηγεί αμέσως και τις άλλες εταιρείες στην έκδοση ελληνικών τραγουδιών. Παράλληλα αναπτύσσουν ένα δίκτυο ανεύρεσης σημαντικών καλλιτεχνών που έχουν απήχηση στο αντίστοιχο κοινό. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, η εταιρεία δίσκων Victor (ανταγωνιστική της Columbia) εντοπίζει τον Γ. Μακρυγιάννη, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο γίνεται ένας από τους πρώτους Έλληνες μουσικούς που ηχογραφούν, ως σολίστες βιολιστές, οργανικά κομμάτια στην Αμερική. [...]
Οι σκοποί και τα τραγούδια που επιλέγει ο Νισύριος να ηχογραφήσει αποτυπώνουν την πρόθεση να εξυπηρετήσει χονδρικά τους βασικούς άξονες του ελληνικού ρεπερτορίου που ακούγεται εκείνη την εποχή (νησιώτικα, στεριανά, λαϊκά, ελαφρά), απευθυνόμενος ταυτόχρονα στις διαφορετικές τοπικές παραδόσεις των Ελλήνων μεταναστών, οι οποίες συνυπάρχουν στον "ξένο τόπο". Βέβαια, δίνεται έμφαση στο νησιώτικο χώρο και στα μικρασιατικά παράλια, μέρη τα οποία έχει περπατήσει μουσικά και γνωρίζει καλά. Σημειωτέον ότι αυτή η ποικιλία των διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων ήταν και η συνήθης πρακτική στους χώρους διασκέδασης των μεταναστών, όπου η μεγαλύτερη ή μικρότερη ώσμωση μουσικών και θαμώνων δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα».

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Οργανικό
Τραγουδιστές:
Οργανικό
Ορχήστρα-Εκτελεστές:
Τρίο Μακρυγιάννη [βιολί (Μακρυγιάννης Γεώργιος ή Νισύριος), λαούτο (Κατσέτος Βασίλειος), σαντούρι (Κλωστερίδης Γ.)]
Χρονολογία ηχογράφησης:
09/01/1918
Τόπος ηχογράφησης:
Νέα Υόρκη
Χορός / Ρυθμός:
Σούστα
Εκδότης:
Victor
Αριθμός καταλόγου:
VI-72213-Β
Αριθμός μήτρας:
Β 21348
Διάρκεια:
2:49
Θέση τεκμηρίου:
Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Φυσική περιγραφή:
Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
Vi_72213_SoustaSymis
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Σούστα Σύμης", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=4397

Δείτε επίσης