Στις αρχές του 20ού αιώνα η Ευρώπη βρίσκεται σε ειρήνη και ευημερία. Η «Ωραία Εποχή» είναι απόρροια προηγούμενων σημαντικών ιστορικών γεγονότων και εξελίξεων. Τα δίκτυα που δημιουργούνται και εξελίσσονται διακινούν ανθρώπους και τα προϊόντα τους, υλικά και άυλα. Μέσα σε αυτόν τον πολυεπίπεδο κόσμο εφευρίσκεται η ηχογράφηση και η αναπαραγωγή του ήχου. Οι πρώτες δισκογραφικές εταιρείες στέλνουν κινητά συνεργεία κυριολεκτικά σε όλη την οικουμένη, για να ηχογραφήσουν τοπικούς μουσικούς. Το εύρος του ρεπερτορίου είναι ατελείωτο. Η κοσμοπολίτικη συνθήκη μεγάλων αστικών κέντρων ευνοεί τους πολυστυλισμούς και τις πολυμορφικότητες. Αποικιοκρατία, επαναστάσεις, συρράξεις, προσφυγικά ρεύματα∙ το θέατρο, ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η φωτογράφιση, οι περιοδείες από ορχήστρες, αλλά και οι κυκλοφορίες στους πάσης φύσεως εμπορικούς διαύλους, μέσα σε έναν κόσμο που εξελίσσεται δυναμικά και ανισότροπα, διαμορφώνουν ένα σύνθετο πλέγμα από «κέντρα» και «περιφέρειες» σε εναλλασσόμενους ρόλους, που θέτουν τα μουσικά ιδιώματα σε κίνηση, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το δίκτυο μέσα στο οποίο συμμετέχει το ελληνόφωνο αστικό λαϊκό τραγούδι, συνομιλώντας διαρκώς με τους συνένοικούς του, είναι μεγαλειώδες. Η δισκογραφία έχει ήδη προσφέρει σημαντικά εργαλεία στην κατανόηση των σχέσεων που αναπτύχθηκαν μεταξύ των «εθνικών» ρεπερτορίων. Αποτέλεσμα της εν εξελίξει έρευνας είναι ο «Kοσμοπολιτισμός στην Ελληνική Ιστορική Δισκογραφία». Μία περίπτωση που προέρχεται από τέτοιου τύπου ρεπερτόρια είναι και το «Τι σε μέλει εσένανε από πούθε είμαι εγώ».

Όπως είναι φυσικό, στα μεγάλα αστικά κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γύρω από την Μεσόγειο θάλασσα, οι «συνομιλίες» των ελληνόφωνων με τους συνενοίκους τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους, καθολικούς ελληνόφωνους, Αρμένηδες, σεφαραδίτες και ασκενάζι Εβραίους, προτεστάντες λεβαντίνους, Ευρωπαίους και Αμερικάνους, υπήρξαν περισσότερο από έντονες. Πολύ συχνά, το εύρος αυτού του δικτύου εκτείνεται στα Βαλκάνια, στην Ανατολική και σε τμήμα ακόμη και της Κεντρικής Ευρώπης. Ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ ορθόδοξων και μουσουλμάνων, τα σχετικά τεκμήρια καταδεικνύουν τις μεταξύ τους μουσικές ανταλλαγές και αποσαφηνίζουν μια οικουμένη όπου όλοι συνεισφέρουν στο μεγάλο μουσικό «χωνευτήρι» και όλοι μπορούν να αντλήσουν από αυτό. Και να το επανακαταθέσουν, σε νέα μορφή, με αναδιαμορφωμένο το κείμενό του και το νόημά του, με άλλοτε σαφείς και άλλοτε θολές παραπομπές στο προ-κείμενό του. Μέχρι να το ανασύρει ξανά κάποιος άλλος, μέσα από το «χωνευτήρι», ώστε να γίνεται ξεκάθαρο πως, στην αναδημιουργική και δυναμική αυτή διαδικασία όπου η ρευστότητα κυριαρχεί, τέλος δεν θα υπάρξει.

Η εν λόγω ηχογράφηση αφορά ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του ελληνόφωνου ρεπερτορίου, που αριθμεί αρκετές ηχογραφήσεις. Ενδεικτικά:

- «Τι σε μέλει εσένανε», Γιώργος Βιδάλης, Odeon Gο 278 – GA 1153 – A 154256, Αθήνα, 1926
- «Τι σε μέλει εσένανε», Μαρίκα Παπαγκίκα, Columbia W 205569 – 56061-F, Νέα Υόρκη, Απρίλιος 1927
- «Τι σε μέλει εσένανε από πούθε είμαι εγώ», Αγγελική Καραγιάννη, Balkan Records No 820-B, Αμερική, περίπου 1948

Στην εκτέλεση για την Balkan Records, η εισαγωγή του τραγουδιού είναι διαφορετική από τις παλαιότερες ηχογραφήσεις του

Ο σκοπός εντοπίζεται και στο τουρκόφωνο αρμενικό ρεπερτόριο που ηχογραφήθηκε στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, η Αρμένισσα Mary Vartanian ηχογραφεί στην τουρκική γλώσσα, στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1940, το "Hojan aman Ojan" (Kaliphon D-723-B).

Αξίζει να αναφερθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού ως “Tee Say Mallee”, από τον Slim Gaillard στην Αμερική, το 1945 (Atomic A-231-1). Με βάση και δικές του αφηγήσεις, ο Gailard ξέμεινε περίπου το 1928, δώδεκα ετών, στην Κρήτη, όπου λογικά θα άκουσε και το εν λόγω τραγούδι.

Το τραγούδι του Παναγιώτη Τούντα «Αερόπλανο θα πάρω» (Odeon GO 1942 – 31032B, Αθήνα, 1933) χρησιμοποιεί την μουσική της εισαγωγής του «Τι σε μέλει εσένανε». Επιπλέον, ο Τούντας δανείζεται και το μουσικό θέμα από την αρχή των στίχων του “Telegrafin tellerine”.

Η παλαιότερη ηχογράφηση του εν λόγω τραγουδιού φαίνεται πως πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα. Στη βάση δεδομένων που προέκυψε από την έρευνα του Allan Kelly βρίσκουμε τα εξής στοιχεία. Λογικά, υπάρχουν πολλαπλά ορθογραφικά λάθη:

“Telegrafnin Telleri”, Zonophone 1366 – X-6-102037, KRIMSKO-TATAR MUZIKANTI, SAMI MEMET OGLU, ABDUREFI MEMET OGLU, APASS SANDICHE, HALIL RAHME, AFUZ RASIM, Μόσχα, 8 Σεπτεμβρίου 1910

Σε κάθε περίπτωση, το τραγούδι ηχογραφήθηκε πολλές φορές στην τουρκόφωνη ιστορική δισκογραφία, τόσο από Αρμένηδες καλλιτέχνες, όσο και από Μουσουλμάνους. Ενδεικτικά:

- “Telegrafin Telerine, Canto”, Columbia 89574-1 – CO 32001-F, Vahan Boyajian, Νέα Υόρκη, περίπου Δεκέμβριος 1923
- “Telegrafin teleri”, Victor B 32928 – 78193, Moise Effendi και Smyrna Quartette, Νέα Υόρκη, 25 Ιουνίου 1925
- “Telgrafin Telleri”, HMV OTB 2278 – AX 2606, Zeki Müren, Κωνσταντινούπολη, περίπου δεκαετία 1940

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο Τούντας χρησιμοποιεί και ενορχηστρώνει δημοφιλείς και περιφερόμενους σκοπούς, παίρνοντας συχνά μικρές φόρμες και οικοδομώντας, με βάση αυτές, καινούργιες συνθέσεις.

Στην Αμερική όπου πραγματοποιήθηκε η παρούσα ηχογράφηση τα «εθνικά» ρεπερτόρια ζουν μια νέα, παράλληλη ζωή. Αυτή η κατάσταση δεν είναι στατική και, εν πολλοίς, οικοδομείται από την δισκογραφία, η οποία μεριμνά και «κουρδίζει» τις επάλληλες σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί ήδη στον παλαιό κόσμο. Τα ρεπερτόρια επικοινωνούν ξανά μεταξύ τους, μια γνώριμη και ήδη δυναμική συνθήκη στην Ευρώπη. Η διακίνηση μουσικών αποτελούσε ήδη πραγματικότητα πριν τον 20ό αιώνα, με τις περιοδείες των θεατρικών και μουσικών παραστάσεων αλλά και με τα δίκτυα των μουσικών εκδοτικών οίκων. Η δισκογραφία όχι μόνο ενσωματώνεται σε αυτό το πλαίσιο, αλλά παίζει καίριο ρόλο στον μετασχηματισμό του. Αυτή τη φορά το δίκτυο ρυθμίζεται προγραμματιστικά, υπό νέους όρους και διά μέσω νέων ατραπών.

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης