Σύλβιος

Χρονολογία γέννησης:
1885 ή 1887 ή 1889
Τόπος γέννησης:
Σμύρνη
Χρονολογία θανάτου:
31/10/1948
Τόπος θανάτου:
Αθήνα
Ιδιότητα:
Συγγραφέας, επιθεωρησιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, μεταφραστής
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Σύλβιος", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=10757

Σύλβιος (Παπαδόπουλος Ανδρέας)

Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία με τη συγγραφή κειμένων για σκετς που παρουσιάζονταν σε καλλιτεχνικές βραδιές, κονσέρτα και συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς και ερασιτεχνικές παραστάσεις στη Σμύρνη.
Η παρθενική του εμφάνιση, η οποία υπήρξε και η πρώτη του συνεργασία με τον Λαίλιο Καρακάση, με τον οποίον απετέλεσαν αχώριστο σχεδόν καλλιτεχνικό δίδυμο, χρονολογείται το 1913 στο Κορδελιό με την "τοπική επιθεώρηση" "Κορδελιώτισσες Κούκλες". Ακολούθησαν τα σκετς "Δοξολογία", "Οι υπνωτισμένοι", σε συνεργασία με τον Κώστα Μισαηλίδη και μουσική Λαίλιου Καρακάση, "Λοταρία δωρεάν" (1915), σε συνεργασία με τον Καρακάση.
Συνεργάστηκε με τον θίασο Μέρτικα, ενώ το 1917 ιδρύει μαζί με τον Καρακάση και άλλους τον "Καλλιτεχνικό Θίασο Σμύρνης", στον οποίο αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του θιάσου ενώ ο Καρακάσης τη διεύθυνση ορχήστρας.
Στη Σμύρνη το δίδυμο Καρακάσης - Σύλβιος υπέγραψε τις επιθεωρήσεις "Σμυρναίικος Παπαγάλος" (1916), "Εγκυκλοπαιδικό λεξικό της Σμύρνης" (1916), "Οι κούκλες μας", "Καφέ Σαντάν" (1917), τις οπερέτες "Τσιγγάνα πριγκιπέσσα" (1917, διασκευή της οπερέτας του Emmerich Kálmán "Die Csárdásfürstin"), "Ρόδο της Σταμπούλ" (διασκευή της οπερέτας του Leo Fall "Die Rose von Stambul") κ.ά.
Κατά την περίοδο που έζησε στη Σμύρνη, όπου εργαζόταν ως υπάλληλος της Τράπεζας Ανατολής, συνεργάστηκε με διάφορα φιλολογικά και σατιρικά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά, της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας, όπως "Νεότης", "Κλειώ", "Ημερολόγιο του Σκόκου", Νέα Ζωή", "Κόσμος" κ.ά. δημοσιεύοντας ποιήματα, διηγήματα, ηθογραφίες μεταφράσεις (δες εδώ) κ.ά. συχνά με το ψευδώνυμο Σύλβιος.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα συνεχίζοντας τη θεατρική και συγγραφική του πορεία.
Επιθεωρήσεις (οι περισσότερες σε συνεργασία με τον Λαίλιο Καρακάση στη μουσική ή/και στη συγγραφή, αλλά και άλλους):
"Βαβυλωνία" (1928-1929), "Τζαζ μπαντ" (1928), "Μέσα Όλοι" (1929), "Παριζιάνα" (1929), "Στο Ζέππελιν" (1929), "Βαβυλωνία Όλα", "Παρουσιάστε Αρμ", "Σας γνωρίσαμε," "Τρελή Αθήνα" (1930), "Μιστεγκέτ", "Κούκλες της Αθήνας" (1931), "Αρλούμπα", "Η μυστήρια", "Ξεγελάστρα" (1932), "Η Αθήνα γελά", "Γύρος του κόσμου", "Η Ελλάς του Περικλή και η Ελλάς του Παναγή", "Ταραντέλλα", "Τρωει-κός πόλεμος" (1934), "Δευτέρα Παρουσία" (1935), "Τορπίλη" (1937), "Καπριτσιόζα" (1938), "Αέρα Παιδιά" (1940), "Κανείς στρατιώτης δεν πρέπει να κρυώνει" (1947-48).
Οπερέτες (οι περισσότερες σε συνεργασία με τον Λαίλιο Καρακάση, στη μουσική ή/και στη συγγραφή, αλλά και άλλους): "Βενζίνα παρακαλώ" (1931), "Τα εκατομμύρια της Λολότας", "Χρυσή νεράιδα" (1932), "Άνθος της Αθήνας", "Κορίτσι του καμπαρέ", "Μίσσες Μπράουν" (1933), "Μια νύχτα μαζί σου", "Τραγουδιστής του καζίνο", "Χασίς / Νεράιδα του Νείλου" (1934), "Δύο άγγελοι" (193;), "Είμαι δική σου", "Πάμε στο Ταμ τουμ", "Κύριος υπνωτιστής" (1935), "Μοντέρνα Αφροδίτη" (1936), "Δύο άγγελοι" / "Ο γαμπρός μου" (1937), "Ταγκό νοτούρνο" (1938, διασκευή από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία), "Ρόδα του Απρίλη" (1940).
Συνέχισε τη δημοσίευση άρθρων, ποιημάτων και διηγημάτων σε διάφορα έντυπα, όπως στα περιοδικά "Αλεξανδρινή Τέχνη" (βλ. εδώ), "Αθήναι", "Ελληνικά φύλλα", στην εφημερίδα "Τα παρασκήνια" κ.ά.
Επίσης, στα έργα του περιλαμβάνονται τα διηγήματα "Ματωμένα τριαντάφυλλα", (1920), "Ματωμένα συντρίμμια" (1924), "Τα μάγια" (1930), το θεατρικό έργο "Το θέατρο του παιδικού κόσμου".

Δείτε επίσης