Σύμφωνα με τις διάφορες εκδόσεις της παρτιτούρας του τραγουδιού, πρόκειται για ρουμάνικη μελωδία στην οποία προσαρμόστηκαν ελληνικοί στίχοι.
Για τις ηχογραφήσεις που πραγματοποίησε η εταιρεία Gramophone στη Σμύρνη τον Δεκέμβριο του 1911 και την Ελληνική Εστουδιαντίνα αναφέρει ο Αριστομένης Καλυβιώτης (βλ. Σμύρνη, η μουσική ζωή 1900-1922: η διασκέδαση, τα μουσικά καταστήματα, οι ηχογραφήσεις δίσκων, Music Corner & Τήνελλα, Αθήνα 2002, σελ. 87-88): «Οι αριθμοί μήτρας των δίσκων, με τα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν τον Δεκέμβριο του 1911, είναι από 2307y μέχρι και 2379y. Ηχογραφήθηκαν δηλαδή 73 τραγούδια. Από αυτά τα 54 είναι ελληνικά, 14 τούρκικα, 1 ισπανοεβραϊκό (λαντίνο) και 2 ρουμάνικα, "βλάχικα" όπως τα ονομάζει ο Ar. Clarke στον κατάλογο που έστειλε η εταιρεία. [...]
Στις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις διακρίνουμε τέσσερις ομάδες τραγουδιών. Στην πρώτη ομάδα λαμβάνει μέρος η Ελληνική Εστουδιαντίνα. Στους τραγουδιστές της ξεχωρίζουμε το Λευτέρη Μενεμενλή, το Γιάννη Τσανάκα και το Χρήστο "το Αραπάκι". Είναι δηλαδή μία εστουντιαντίνα με τους παραπάνω βασικούς τραγουδιστές, που σε ηχογραφήσεις άλλων εταιρειών συναντάται και ως "Σμυρναίικη Εστουντιαντίνα". Δεν προκύπτουν από καμιά γνωστή πηγή τα υπόλοιπα μέλη της. Πιθανότατα συμμετείχε και ο Αρμένιος Οβαννές».
Την ευθύνη της ηχογράφησης είχε ο ηχολήπτης Arthur Clarke (για περισσότερα βλ. http://www.recordingpioneers.com).